Greppeltje

Afgelopen weekend is onze campingtrip in het Munmorah State Park een beetje in het water gevallen en besloten we een stukkie te gaan rijden. Omdat de luchten donker en dreigend waren, leverde dat leuke foto's op. Maar aangekomen bij een uitzichtpunt vergat ik naar de weg te kijken en reed ik tot mijn schrik een greppel in, weggeslagen door de aanhoudende regen.

Oeps. Dat zag er niet goed uit. De bodem van onze Nissan zat vast in de grond, maar de wielen hadden nog wel contact. In ieder geval drie... We waren toch een eind van de bewoonde wereld en het mobieltje had geen bereik. Hmmm... Ik zette de Pathfinder in 4WD Lo Gear mode en deed een poging achteruit terug de heuvel op te rijden. Tevergeefs, een beetje slippende wielen, dat was alles. Shit. Hoeveel water hebben we bij ons? Warme kleren? Eten? Laat mij 't eens proberen zei Ray. En ja hoor zij reed er in een keer uit! Weer een deuk in m'n ego.

Shark Rescue

Van ‘t weekend eens een duikje gemaakt in Manly Cove, waar de Ferry aankomt. Er is daar een zwemstrandje afgeschermd door een ‘Shark Net’ en op dat net zitten leuke klein beestjes als zeepaardjes, octopusjes en pygmy leather jackets. Er is veel ophef in Australië over het nut van Shark Nets, want in de meeste netten zitten gaten zo groot als een walvis en sommige netten (zoals voor Manly beach) zijn niet eens aansluitend, maar drijven in het water als een soort schotten.

Of die netten echt bescherming bieded tegen aanvallen van haaien op je spelende kindjes is dus erg twijfelachtig. Waar geen twijfel over bestaat is het feit dat de netten een slachting aanbrengen onder 99.99% van de haaien (en andere zeebeesten zoals schildpadden en dolfijnen) die geen vlieg kwaad doen. Tijdens onze duik in Manly Cove zagen we een jonge Port Jackson Shark met zijn hoofd verstrikt in het net. Misschien zat hij er al dagen. Gelukkig voor de Port Jacksons hoeven ze niet te zwemmen om te kunnen ademen, anders had hij (of zij) al lang dood geweest. Maar nog gelukkiger voor deze jonge haai was dat wij in de buurt waren!

Ray hield het beestje met twee handen beet, terwijl ik het net voorzichtig van zijn kieuwen en kop probeerde af te halen, wat nog niet mee viel. Dit kleine examplaar van zo’n 70 centimeter had toch nog behoorlijk wat kracht, het is één grote spier. Maar na wat tegenstribbelen in het begin liet de haai zich losmaken en zwom hij zonder om te kijken, langzaam en elegant van ons weg.

Vervolgens moest Ray mij losmaken want mijn scuba tank zat intussen ook verstrikt in het net.

Vanuatu

Elk nadeel heb ze voordeel. Het voordeel bij het nadeel dat Sydney zo ver weg ligt van de rest van de Westerse wereld, is dat het weer relatief dicht bij idyllische Pacifische eilandgroepjes ligt. Vanuatu is zo'n archipel, iets meer dan drie uur vliegen en je bent er. Vanuatu is een verzameling mooie ongerept eilandjes en los van wat cruiseschip vee (netjes bijeengedreven in mini-vans en duidelijk herkenbaar aan hun polsbandjes en identieke badhanddoeken), zie je er weining andere toeristen.

Eerst hebben we 5 dagen in een strandhutje gebivakkeerd waar niets anders te doen was dan snorkelen en duiken op maagdelijke koraalriffen en inktblauwe drop-offs, vervelend!

Vanuatu onder water

Ze hadden ook een turtle blijf-van-me-lijf huis, waar ze kleine Hawksbill schildpadjes groot en sterk laten worden, voorzien van een 'tag' en dan uitzetten.

Het was leuk om de honden krabbetjes te laten vangen die we dan vervolgens aan de schildpadden konden voeren.

Maar echt spectaculair werd het pas toen we een binnenlandse vlucht namen naar Tanna, een iets kleiner eilandje ten zuiden van het hoofdeiland. Op Tanna hebben we op de rand van de krater naar een natuurlijke vuurwerkshow gekeken die de vulkaan Mount Yasur produceert. De lava koeienvlaaien spoten honderden meters de lucht in, je kon de drukgolven en hitte van de explosies voelen en de sulfur-dampen ruiken.



Waar we niet meer aan toegekomen zijn is het eilandje Espiritu Santo, waar onder het wateroppervlak een enorm arsenaal aan Tweede Wereldoorlog materiaal ligt, waaronder een gigantisch 'cruiseschip' de Coolidge, die gebruikt werd om soldaten te vervoeren, maar die op een 'vriendelijke' mijn liep. Volgende keer een lang weekend Santo dus!

Bandieten

We hebben een nieuw huisdier! Vorig jaar hadden we een Ringtail Possum in onze tuin, dit jaar is het een Long Nosed Bandicoot. Dit nachtdiertje lijkt op een muis, heeft een neus zo lang als de slurf van een olifant en hopt als een kangaroo. En hij houdt van barbeque-en, want hij komt alleen tevoorschijn als wij buiten aan het eten zijn. Ze zijn een bedreigde diersoort, tenminste de lokale populatie hier op North Head. Maar het zijn ook bandieten die Bandicoots. De achtergebleven lege bordjes vlogen door de tuin en de sateh saus spatte over de tegels na onze BBQ zaterdagavond. Maar ja, je mag niet ingrijpen in het leven van een bedreigde diersoort he.

Banksy @ Cockatoo Island

Office with a view

Vandaag een pod met 20 dolfijnen en de afgelopen weken elke dag een paar walvissen gespot vanaf mijn bureau. Het houdt je af en toe wel een beetje van je werk, maar gelukkig ben ik de enige in de organisatie, de overige collega's worden niet echt warm of koud van een dolfijntje hier of een walvisje daar en de meeste hebben dan ook nog nooit een walvis of dolfijn gezien. Dat is een heel verschil met mijn werk bij het Manly Environment Centre. Maar vergeleken bij die vijver in Zoetermeer moet ik zeggen dat het uitzicht de laatse jaren wel verbeterd is. Tegenwoordig ben ik betaald aan het whale watchen!

Vis in de fles

Hond in de pot, kat in de zak, vis in de fles: