Kangaroo Valley Folk festival

Het is weer eens wat anders dan Lowlands, nee het is héél anders dan Lowlands: het Kangaroo Valley Folk festival. Drie dagen optredens van Australische down-to-earth artiesten in het dorpshuis, een tentje en een schuurtje en bij de buitenbar de lokale bevolking die liedjes uit de oude doos speelt op viool en banjo. Iedereen vrolijk en vriendelijk en een biertje niet duur. Ook veel zwevende ‘tree-huggers’ die een beetje zijn blijven hangen in de haren zestig. Eén act die er met kop en schouders bovenuit stak: Mal Webb! Met alleen zijn stem en een loopmachine als instrument maakte hij een heel orkest aan geluiden en liedjes.

Bluebottles

Het voorjaar is dus begonnen in Australië, da’s fijn. Maar het betekent ook een overgang van koud (da’s relatief dan hé) naar warmer weer. En dat betekent dan aan de oostkust regen. Bah, hadden we toch naar onze vrienden in Perth moeten luisteren en in het droge Western Australia moeten blijven hangen. Vooral als er een noordoostenwind staat wordt veel vochtige lucht aangevoerd. Maar in het zeewater wordt nog iets veel vervelender aangevoerd dan een beetje regen: Bluebottles!

Deze uiterst irritante zeebeestjes, ook wel Portugese Oorlogsschepen genoemd, drijven als een soort ballonnetje op het wateroppervlak en hebben een giftige staart die meer dan 20 meter lang kan worden. Surfers en zwemmers kunnen er pijnlijke beten van over houden, maar ze richten een ware massaslachting aan bij één van onze lievelingsvisjes: de Porcupinefish. Om de paar meter lag er eentje op Manly beach, aangespoeld en verlamd door die blauwe klerebeesten.

They’ve killed Porki! You Basterds!