Nu de regen hier al twee weken met bakken uit de hemel komt denderen, zitten we tegenwoordig wel eens een avondje te zappen op ons (naar hedendaagse maatstaven) mini-TVtje. Als je begint bij 1 en eindigt bij 98 kom je respectievelijk tegen: Sport/Reclame/Soap/Nieuws/Reclame/FamilieQuiz/Reclame/Sport/Sport/Soap/Reclame /Sport/Sport/Sport/Reclame/Sport enzovoort, totdat je weer bij de eerste sportzender uitkomt. Heel af en toe zenden ze een goeie BBC documentaire uit, het liefst drie op hetzelfde tijdstip, maar het is voornamelijk bagger, misschien nog wel meer bagger als in Nederland.
Maar ze zenden hier gelukkig ook buitenlandse TV en radio uit. Zo zaten we van de week ’s avonds laat ineens in een radioprogramma (via de TV) waar een oergezellige Brabantse presentatrice oergezellige Hollandse meezinghits aan het draaien was. Holladiejee Fransjes Bouwer en Jantjes Smit die ook een grijpstuiver aan het WK willen verdienen. Gelukkig werd de muzikale pijniging onderbroken door een diepte-interview met de lokale dorpsgek die bij gebrek aan zingeving in zijn leven zijn verontwaardiging mocht uiten over het feit dat Ruud van Nistelrooy niet op het WK in Zuid-Afrika speelt.
Het is over met de pret. Geen gelummel meer op het strand, eindeloos de krant lezen, doelloos door het centrum fietsen, pielen op de gitaar, de hele dag liflafjes uit de koelkast snoepen en veel te vroeg aan het bier. En natuurlijk niet meer tot laat uitslapen, alhoewel dat er toch niet echt van kwam met die zon om een uur of zes ’s morgens op je kanus. Middagdutjes! Dat zal ik wel gaan missen. Lekker een beetje doezelen in de zon na een vermoeiende duik in de blauwe zee. Het is allemaal voorbij, Koos Werkloos moet weer aan de bak!
Ik kan het iedereen aanraden, effe een tijdje niet werken. Maar ik heb ook wel weer heel veel zin om maandag te beginnen bij Leighton Contractors, één van de grootste bouwbedrijven in Australië. Een dikke maand heb ik gebeld, geëmaild, geïnternet en ben ik op gesprek geweest bij diverse bedrijven. Ik werd er een beetje moedeloos van. “Ja ja, mooi CV heb je, maar uh we hebben nu even niemand nodig”. Uiteindelijk ben ik via een Australiër, die ik op een project in Nederland ontmoet had, aan dit contract gekomen. Dus had ik dat geleur met m’n CV net zo goed achterwege kunnen laten. Maar ja, als je álles van te voren weet… dan moet je beurshandelaar worden en dat schijnt nog erger te zijn dan IT-er.
Het aanbod van goede films in Australie is ver te zoeken. Daarom verheugden we ons op de aangekondigde vertoning van MICMACS in Manly. Echter tot onze verbazing hebben ze deze film geschapt om ruimte te bieden voor een slechte Amerikaanse romantische komedie waarbij je na de eerste minuut de afloop al weet en de violen niet ontbreken.
Op onze vraag aan de bioscoop waarom ze MICMACS ineens van hun programma gehaald hebben kregen we het volgende antwoord:
"Unfortunately, MICMACS has failed to deliver at the Australian Box Office and we are not heading into the big Summer Hits (US) which will limit our ability to fit in a lot of films. That said, we will watch this title and see if we can’t find a gap.. it’s it very clever and funny but tends to work only in student markets."
Eerder wekte een krantenartikel onze verbazing over een Italiaanse film "Salò o le 120 giornate di Sodoma (1975)" die binnenkort wellicht op DVD uitgebracht gaat worden na jarenlang verboden te zijn. Worden hier films uitgesloten? Na wat gegoogle vonden we onderstaand lijstje (dit is alleen het laatste deel, de lijst is nog veel langer. Zelfs "La dolce vita" is erop te vinden):
1990: A Nightmare on Elm Street 3 was banned for a brief period, but later released on VHS and DVD. 1992: Urotsukidoji: Legend Of The Overfiend becomes the first animated feature to be banned in Australia. A censored version of the film is later released. 1995: Twelve queer films are banned from Tasmania's Queer film festival, including Spikes and Heels, Coming Out Under Fire, What a Lesbian Looks Like, Mad About the Boy, 21st century Nuns and Sex Fish. 1996: The Frighteners was banned in Tasmania because of sensitivity to the nature of the then recent Port Arthur massacre. The film has since been televised and released on VHS and DVD without problems. 1997: Pasolini's Salò is re-banned, a ban still in force. I Spit on Your Grave is banned. 2000: Romance is banned, but is later passed on appeal by the OFLC with an R18+ rating. 2002: Baise-moi is banned after initially being passed with an R18+ rating. 2003: Ken Park is banned, and NSW police close down a planned screening of the film. 2005: The South Australian Classification Council upgrades the classification of 9 Songs from R18+ to X18+, effectively banning it in South Australia. 2006: The Texas Chainsaw Massacre 2 (1986) was finally passed for official release in Australia.
Waarschijnlijk zijn de films slecht voor de Australische tere kinderzieltjes. Wij zijn natuurlijk geen kinderpsychologen maar de Australische beschermende opvoeding kan misschien in verband worden gebracht met het losbandige gedrag van de pubers.
Misschien dat het aankomende Australische filmfestival hoop biedt, in iedergeval voor een paar dagen. Er is nog veel te leren in Australie........op cultuur gebied dan.
Na bijna 6 maanden, 17678 kilometer, 134 flessen wijn, 823 biertjes (waarvan de meeste koud), 251 blikken opgewarmde extra spicy chili con carne, 47 caravan parks, 15 bush campings, 38 hotel/motels en 1 nacht op het logeerbed bij onze vrienden in Perth is er voorlopig een einde gekomen aan het reizen. We hebben nu een fijn appartement met een bed, een tafel, een bank en sinds gisteren ook weer een TV. En wat hebben we die kijkdoos gemist zeg: gisterenavond wel zeker 45 minuten gekeken eer we beiden in slaap zijn gedommeld!
Tja, wat zullen we dan eens bloggen nu onze reisavonturen zijn opgehouden? Oersaaie verhalen over hoe het is om in een vreemd land aan een baan te komen? Of over hoe je een hele dag op pad kunt zijn voor een TV kabeltje (waarom zit dat er *@*(*## niet bij als je zo’n ding koopt???). Hmm. Over harige spinnen dan, die we moesten verplaatsen naar het park verderop? Nee, dan wordt m’n moeder ongerust. Een leuk verhaal dan over de zwerfkat die niet meer weg wil nu we ‘m geaaid hebben? Kan niet, we mogen geen huisdieren houden. Tja, over de duikavonturen op het huisrif dan maar weer?
Vergeet het. We zijn gesetteld. We zijn burgerlijk, saai en verveeld. Maar we zijn nog nét geen 100% Australiër: we hebben nog steeds geen barbecue.
Nu de regen hier al twee weken met bakken uit de hemel komt denderen, zitten we tegenwoordig wel eens een avondje te zappen op ons (naar hedendaagse maatstaven) mini-TVtje. Als je begint bij 1 en eindigt bij 98 kom je respectievelijk tegen: Sport/Reclame/Soap/Nieuws/Reclame/FamilieQuiz/Reclame/Sport/Sport/Soap/Reclame /Sport/Sport/Sport/Reclame/Sport enzovoort, totdat je weer bij de eerste sportzender uitkomt. Heel af en toe zenden ze een goeie BBC documentaire uit, het liefst drie op hetzelfde tijdstip, maar het is voornamelijk bagger, misschien nog wel meer bagger als in Nederland. 
