Hey trouwe blogvolgers, leuk dat jullie er nog zijn ;) we hadden namelijk niet veel tijd c.q. internettoegang de laatste tijd. We hebben niet stil gezeten sinds de laatste log hoor: in Albany hebben we duikgear aangeschaft: ik een paar handschoenen (watje), Ray bijna een hele duikset (zonder handschoenen) en daar hebben we dan ook een aantal boot- en kantduiken gemaakt. Mooie onderwaterwereld, veel kelp (soort zeewier), gekleurde tropische visjes (gezien het koude water best raar), Ray’s (stingrays dan he) én zeeleeuwtjes/hondjes! Die zijn zó lief, je zou ze bijna doodknuppelen uh, doodknuffelen. Albany is by the weg een erg leuk stadje, we voelden ons er zo goed als thuis (oh oh…). We hebben er ook een minicruise gemaakt met een catamaran met John als kapitein, een grappige oude geoloog, die erg veel te vertellen had, maar niets wat we nog niet wisten natuurluk ;)
Daarna via een desolaat en weinig hoopvol plaatsje Hopetoun naar Esperance gereden. We hebben vanuit Hopetoun in het Park Fitzgerald een ‘berg’ beklommen (een meter of 300 hoog) maar omdat de rest zo vlak is heb je wel een mooi uitzicht. Daarna dus Esperance. Deze plaats is vermaard om zijn beaches, the beste van Australië wordt gefluisterd. Hmm… ’t Is natuurlijk geen Maasvlakte, maar ach ja ze zijn best aardig. Met een beetje fotoshoppen krijg je best een mooi resultaat.
Voor de kust van Esperance liggen een aantal eilanden, één ervan, natuurreservaat Woody Island, is per boot te bereiken en je kunt er zelfs overnachten. Dus dat hebben we dan maar gedaan. Het was nog geen hoogseizoen, dus er bleven slechts een handvol mensen slapen op het eiland. Samen met de locals hebben we ons prima vermaakt en werd het naar Australische campingbegrippen vrij laat. (het is hier bijvoorbeeld op de camping nu om 20:15 al helemaal stil op het geklop van een laptoptoetsenboordje na)
Alle foto’s hebben we bij elkaar gegooid, zitten best leuke tussen, check it out we gaan ook maar ’s op stok. Morgen richting Nullarbor, op naar de woestijn en 40+ graden.
J: LEKKER!
Ray: BAH!!
Daarna via een desolaat en weinig hoopvol plaatsje Hopetoun naar Esperance gereden. We hebben vanuit Hopetoun in het Park Fitzgerald een ‘berg’ beklommen (een meter of 300 hoog) maar omdat de rest zo vlak is heb je wel een mooi uitzicht. Daarna dus Esperance. Deze plaats is vermaard om zijn beaches, the beste van Australië wordt gefluisterd. Hmm… ’t Is natuurlijk geen Maasvlakte, maar ach ja ze zijn best aardig. Met een beetje fotoshoppen krijg je best een mooi resultaat.
Voor de kust van Esperance liggen een aantal eilanden, één ervan, natuurreservaat Woody Island, is per boot te bereiken en je kunt er zelfs overnachten. Dus dat hebben we dan maar gedaan. Het was nog geen hoogseizoen, dus er bleven slechts een handvol mensen slapen op het eiland. Samen met de locals hebben we ons prima vermaakt en werd het naar Australische campingbegrippen vrij laat. (het is hier bijvoorbeeld op de camping nu om 20:15 al helemaal stil op het geklop van een laptoptoetsenboordje na)
Alle foto’s hebben we bij elkaar gegooid, zitten best leuke tussen, check it out we gaan ook maar ’s op stok. Morgen richting Nullarbor, op naar de woestijn en 40+ graden.
J: LEKKER!
Ray: BAH!!
Voor de foto's: zie de link rechts, "Foto's Australie" (dummies)
Heb jij een String Ray? Ik ga de pics es ff op mijn gemakkie bekijken dan :)
BeantwoordenVerwijderenEnne, je had toch een 'werk'visum?
Plezier daar!
Gruesse, Erwin
Mooie foto's weer!! Wat een prachtige blauwe zee!! Is het daar echt zo koud??
BeantwoordenVerwijderenZiet er echt waanzinnig mooi uit daar aan zee zeg!
hey Er: dive-now-work-later
BeantwoordenVerwijderenDaar ken je t-shirts van kope...
J
hey Mariek: ja blauw, maar blauw van de kou
Ray
'werk nu en duik later' is het toch?dat t-shirts moet je dan maar kopen. leuk weer al die tekst. sterkte met het temperatuur verschil, die is wel erg groot!
BeantwoordenVerwijderenje moeder