Support your local

Zaterdag zijn we voor het eerst naar een Rugby wedstijd geweest van de Manly Sea Eagles tegen de Warriors uit Nieuw Zeeland. Dat gaat er wel wat anders aan toe dan zeg maar de doorsnee Feyenoord – Ajax in Nederland. Voor 25 dollar koop je een kaartje bij de kassa en kun je kiezen of je een sjaal van de Sea Eagles of van de tegenstander wilt aanschaffen.

Het stadionnetje dat voor 80% van de 15.000 plaatsen is gevuld, bestaat uit een eretribune met wat skyboxjes erboven, een business tribune en een familievakje. Wij zitten relaxed aan de andere lange zijde op een grasheuveltje met een blikje bier, waar écht bier in zit. De meerderheid van de mensen om ons heen is Manly-supporter, maar er zitten en staan ook een aantal Warrior-supporters. Een uitvak, daar doen ze niet aan.

De wedstrijd gaat zo beginnen, maar eerst moeten de cheerleaders met hun blote benen en mini topje de bolletjes latten wapperen in de kou (want de wedstrijd is ’s avonds). Helaas voeren ze hun show vooral op voor de eretribune zodat wij genoegen moeten nemen met hun toch niet onverdienstelijke achtersten.

Als de meiden zijn uitgewapperd komen de echte kerels het veld op. De wedstrijd begint en wij proberen te achterhalen wat in hemelsnaam de spelregels zijn en onder welke kluwe spelers die stomme ovale bal nu weer ligt. Ik vind het best en ga nog maar eens een biertje halen. Er is wat rumoer en er wordt ‘Boe-hoe-hoe!!’ geroepen, blijkbaar een overtreding. Het blijft bij dit gemoedelijke boe-geroep, geen verwensingen naar Jiddisch sprekende mensen met een hele nare ziekte. Manly wint de wedstijd met 19-16 na eigenlijk de hele wedstrijd achter gestaan te hebben, hoera!