1000 kilometer

We hebben nu zo’n 1000 kilometer gereden in 2 weken, dat schiet dus niet op als we Tasmanië nog willen bereiken voor de Kerst. Maar we nemen dan ook alle tijd om het Zuid-Westen te verkennen, want straks komt de eindeloze woestijn van de Nullarbor Plain (wat zoiets betekent als ‘no trees’). Dan rijden we wel ff door ok. Na de kust te hebben gevolgd langs Busselton, Margaret River en Augusta zitten we nu in een boshuisje in Pemberton. En blij dat we zijn dat we niet meer op de camping zitten: nog even los van het feit dat we een bed hebben (jaaaa geen rugpijnmatjes meer!) heeft het gisternacht alléén maar geregend met bliksem en donder. Arme backpackers in hun lichtgewicht tentje. Nou ja niet te vroeg smilen, want wij zullen ook nog wel wat regenachtige nachten meemaken. In Augusta ging het ook al los en daar stonden we dus op de cramping. Mooi gezicht die bliksem over het woud, maar je tent inpakken in de regen…

Langs de kust hebben we een aantal grotten bezocht, de ene nog bizarreder dan de ander. En ik heb nog ff gesnorkeld in Hamilton Bay. KOUD dat water…! Ik had mijn duikvest met cap aangetrokken en zodoende kon ik het ongeveer 20 minuten uithouden. In Pemberton nog in een freshwater lake gezwommen, ook niet al te warm, maar al véél zwembaarder dan de zee. In Augusta een leuke cruise gedaan op de Blackwood river. Er waren slechts twee andere toeristen dus had de touroperatorrin er eigenlijk niet veel zin in. Met Rotterdamse tegenzin besloot ze toch om met ons in zee te gaan. Later draaide ze wel weer bij toen ze moest lachen om de naam ‘yaahroooonn??’. Tja, bedankt Pa & Ma voor mijn internationaal makkelijk uitspreekbare naam. Misschien toch een nickname voor mezelf bedenken. Twee dolfijntjes en een White Belly Sea Hawk gespot die een vis in zijn klauwen had die minstens evenveel als hemzelf woog. Een hoop Pelikanen ook, wat chagrijnige beesten zijn dat dan.

PS. zie fotootjes

http://picasaweb.google.com.au/jvmeenen/Australia200911MargaretRiver#