Nada Surf

OK, we moeten er meestal even voor reizen in vergelijking met Nederland, maar als er dan een bandje speelt in Sydney, is het wel erg leuk. Zo zagen we al Eels, Collin Hay (van Men at Work), Spoon en voorlopig (maar waarschijnlijk definitief) hoogtepunt dEUS spelen voor een intiem publiek. En met intiem bedoel ik een mannetje of 300 of zo. En de bands geven een beetje extra omdat ze maar zo weinig shows doen in Australië.

Vorige week weer een erg leuk optreden van Nada Surf in the Annadale Hotel, een tent die zomaar in Amsterdam zou kunnen staan. (Tja sorry, in Rotterdam is de live muziek al jaren geleden dood-gehoused) En in november een festivalletje met Cake en Beck, yeah!

State Of Origin

Weer verloren van de Cane Toads uit Queensland. Begint op een 020-complex te lijken. Volgend jaar beter.

Love Sydney

Vivid 2012

Decorator Crab

Decorator Crabs are amazing creatures that glue sponges on their backs and legs to make them indistinguishable from their surroundings.

http://australianmuseum.net.au/Decorator-Crab

Last Sunday during a dive at Chowder Bay we found a Decorator Crab entangled in fishing line. At first sight it appeared to be already deceased, but when I picked it up, trying to get the fishing line off, it firmly grabbed my glove. 

The line was too entangled to get rid of it under water, so I decided to give the crab a ride to the shore to see if we could free him there. As it was only 30 minutes or so into our dive, the crab hitch hiked on my hand for the rest of the dive.
 

 When we got out of the water I undid my gloves and gently got rid of the fishing line, which was not at all easy. It didn't help that it was freezing cold as the sun had almost disappeared and an icy wind was blowing along the shore. But after a few minutes he was free and Ray put the crab back on one of the jetty poles. 

Apart from missing some legs, he looked pretty happy again. As far as a crab can look happy that is... 

See Chowder Bay Jetty for some more photos.

Seven

Seven is niet meer.

Mijn lievelingskat die ik met pijn in m'n hart heb moeten achtergelaten in Nederland is overleden, veels te vroeg. Haar oorspronkelijke en adoptie ouder Ingrid heeft haar laten inslapen omdat ze ongeneeslijk ziek was. Arm beestje.

Ze was erg lief en je had er nooit last van. Nou ja, ze mouwde de hele dag dat ze honger had, ook als ze net had gegeten. En ze bracht wel eens een dood (maar bij voorkeur een levend) beestje naar binnen die ze dan op je kussen dropte 's nachts. Ook heb ik een keer moeten bukken opdat er een vleermuisje door m'n slaapkamer vloog. Die arme vleermuis was zo in paniek dat ie onder mijn bed door wilde vliegen en daar mijn gitaarkoffers tegenkwam waarop ie op slag dood smakte. Seven was al weer buiten om de volgende slachtoffertjes op te sporen.

Nou seven, je komt ondanks je killer instinct (want daar kun jij ook niks aan doen) ongetwijfeld in de Kattenhemel, kun je de hele dag slapen, 's avonds een beetje dineren en 's nachts op jacht. Eigenlijk leefde je al in de hemel aan de Crooswijksebocht...

Thanks voor de goeie zorgen Ingrid. En ook voor deze typerende seven foto.

Greppeltje

Afgelopen weekend is onze campingtrip in het Munmorah State Park een beetje in het water gevallen en besloten we een stukkie te gaan rijden. Omdat de luchten donker en dreigend waren, leverde dat leuke foto's op. Maar aangekomen bij een uitzichtpunt vergat ik naar de weg te kijken en reed ik tot mijn schrik een greppel in, weggeslagen door de aanhoudende regen.

Oeps. Dat zag er niet goed uit. De bodem van onze Nissan zat vast in de grond, maar de wielen hadden nog wel contact. In ieder geval drie... We waren toch een eind van de bewoonde wereld en het mobieltje had geen bereik. Hmmm... Ik zette de Pathfinder in 4WD Lo Gear mode en deed een poging achteruit terug de heuvel op te rijden. Tevergeefs, een beetje slippende wielen, dat was alles. Shit. Hoeveel water hebben we bij ons? Warme kleren? Eten? Laat mij 't eens proberen zei Ray. En ja hoor zij reed er in een keer uit! Weer een deuk in m'n ego.

Shark Rescue

Van ‘t weekend eens een duikje gemaakt in Manly Cove, waar de Ferry aankomt. Er is daar een zwemstrandje afgeschermd door een ‘Shark Net’ en op dat net zitten leuke klein beestjes als zeepaardjes, octopusjes en pygmy leather jackets. Er is veel ophef in Australië over het nut van Shark Nets, want in de meeste netten zitten gaten zo groot als een walvis en sommige netten (zoals voor Manly beach) zijn niet eens aansluitend, maar drijven in het water als een soort schotten.

Of die netten echt bescherming bieded tegen aanvallen van haaien op je spelende kindjes is dus erg twijfelachtig. Waar geen twijfel over bestaat is het feit dat de netten een slachting aanbrengen onder 99.99% van de haaien (en andere zeebeesten zoals schildpadden en dolfijnen) die geen vlieg kwaad doen. Tijdens onze duik in Manly Cove zagen we een jonge Port Jackson Shark met zijn hoofd verstrikt in het net. Misschien zat hij er al dagen. Gelukkig voor de Port Jacksons hoeven ze niet te zwemmen om te kunnen ademen, anders had hij (of zij) al lang dood geweest. Maar nog gelukkiger voor deze jonge haai was dat wij in de buurt waren!

Ray hield het beestje met twee handen beet, terwijl ik het net voorzichtig van zijn kieuwen en kop probeerde af te halen, wat nog niet mee viel. Dit kleine examplaar van zo’n 70 centimeter had toch nog behoorlijk wat kracht, het is één grote spier. Maar na wat tegenstribbelen in het begin liet de haai zich losmaken en zwom hij zonder om te kijken, langzaam en elegant van ons weg.

Vervolgens moest Ray mij losmaken want mijn scuba tank zat intussen ook verstrikt in het net.

Vanuatu

Elk nadeel heb ze voordeel. Het voordeel bij het nadeel dat Sydney zo ver weg ligt van de rest van de Westerse wereld, is dat het weer relatief dicht bij idyllische Pacifische eilandgroepjes ligt. Vanuatu is zo'n archipel, iets meer dan drie uur vliegen en je bent er. Vanuatu is een verzameling mooie ongerept eilandjes en los van wat cruiseschip vee (netjes bijeengedreven in mini-vans en duidelijk herkenbaar aan hun polsbandjes en identieke badhanddoeken), zie je er weining andere toeristen.

Eerst hebben we 5 dagen in een strandhutje gebivakkeerd waar niets anders te doen was dan snorkelen en duiken op maagdelijke koraalriffen en inktblauwe drop-offs, vervelend!

Vanuatu onder water

Ze hadden ook een turtle blijf-van-me-lijf huis, waar ze kleine Hawksbill schildpadjes groot en sterk laten worden, voorzien van een 'tag' en dan uitzetten.

Het was leuk om de honden krabbetjes te laten vangen die we dan vervolgens aan de schildpadden konden voeren.

Maar echt spectaculair werd het pas toen we een binnenlandse vlucht namen naar Tanna, een iets kleiner eilandje ten zuiden van het hoofdeiland. Op Tanna hebben we op de rand van de krater naar een natuurlijke vuurwerkshow gekeken die de vulkaan Mount Yasur produceert. De lava koeienvlaaien spoten honderden meters de lucht in, je kon de drukgolven en hitte van de explosies voelen en de sulfur-dampen ruiken.



Waar we niet meer aan toegekomen zijn is het eilandje Espiritu Santo, waar onder het wateroppervlak een enorm arsenaal aan Tweede Wereldoorlog materiaal ligt, waaronder een gigantisch 'cruiseschip' de Coolidge, die gebruikt werd om soldaten te vervoeren, maar die op een 'vriendelijke' mijn liep. Volgende keer een lang weekend Santo dus!